Tevreden Aussie en blije Shelties

Rowyn 12 weken


Het was prachtig, alle sneeuw, maar nu ben ik er flauw van. Er ligt hier nu ongeveer 4 weken, op een paar dagen na, sneeuw. Zo lang als we Rowyn hebben. Hij denkt zelfs dat plassen op sneeuw hoort!? Ik durf niet met de auto naar allerlei wandelplekken, bang dat ik vast komt te zitten op een parkeerplaats ofzo. Iedere keer op dezelfde plekken wandelen wordt wel saai inmiddels, voor mij, maar vooral ook voor Jazzy. Trainen lukt ook niet goed. We doen binnen wat we binnen kunnen doen, maar echt fanatiek trainen kan niet. Maarrr inmiddels hebben ze zand gestrooid hier in de straat, waardoor het niet meer zo glad is. Daar hebben we vanochtend gebruik van gemaakt! Jazzy genoot er zichtbaar van en ik dus ook.

Vanmiddag hebben we gewandeld met een vriendin en haar honden. Zij wist een P plaats bij een bos waar je goed kan staan en, niet onbelangrijk, ook weer goed weg kan komen. Jazzy keek blij verrast toen ze zag wie er uit de andere auto kwamen. En onze stoere Rowyn huppelde vrolijk mee. Het was de eerste keer dat hij helemaal los kon wandelen, zonder lang touwtje eraan. Als ik vanuit huis ga wandelen, dan wandelen we langs water, dat vind ik toch wat griezelig. Rowyn rende achter de anderen aan en hupte door de sneeuw. Dragen? Dat was de bedoeling niet!

Galen gaat tijdens het wandelen lekker z'n eigen gang. Snuffelen, stukje rennen en van tijd tot tijd zoekt hij even contact. Of hij komt naar me toe rennen, of ik voel een neusje in mijn knie- holte.
Na de wandeling had ik een slapende Sheltie op de stoel, 1 heel tevreden Aussie naast me op de bank en een mini-Sheltie in het kattenmandje aan de verwarming. Wat kun je dan genieten van je honden!